زندگی در بوته هیچ
تارنگاشت های سعید ایلخانی مهوارزندگی در بوته هیچ
تارنگاشت های سعید ایلخانی مهوارشعر زنانگی
کنارِ نقطه های شعر عرق کن
پا بپایِ عاشقانه‌هایِ من
دیوانه شو ، عاشق شو ، مست شو
از خواندنِ مکرر حرف های من خسته شو
خسته شو ... خسته شو
امشب روی ی این جمله‌ها بخواب
فردا شعر‌هایم را دوباره بخوان
شعر‌های من
همه از درد
و اشک
و عشقِ زنانگی ست
از میان این خط‌ها ، خاطره‌ای بساز
دچار شو
عبور کن ... عبور کن ... عبور کن
میدانم
، فردا که مستی از سرت پرید ، همه درد‌های یک زن را فراموش میکنی!
ما نسل . . .
نسل لایک و پوک از روی قرض ،
نسل کادو های یواشکی ،
نسل خونه خالی و دعوت شام ،
نسل پول ماهانه ی وی پی ان ،
نسل صف و دعوا ،
نسل تف ، وسط پیاده رو ،
نسل هل ، توی مترو ،
نسل مانتو های تنگ ،
نسل " شینیون " زیر روسری ،
نسل شرت " play boy " هنگام سجده ،
نسل کارگران پیر مو رنگ کرده برای جوانی و
پیشنهاد کار ،
نسل شارژهای اینترنی ،
نسل " copy , paste " ،
نسل عکسای لختی در ساحل دوبی ،
نسل جمله های کوروش و دکتر ،
نسل فتوشاپ ،
نسل دفاع از فاحشه ها ،
نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس ،
نسل سوخته ، نسل من ، نسل تو !
ناهار
الان چند روزی هست ناهارا نمیرسم برم خونه!
حس خوبیه ناهار شرکت اونم دست پخت مدیرعاملت!
اما ناهار بانو یه چیز دیگست!
پرواز
فکه برای من ؛ مکه برای شما . . .
بال نمی خواهم!
همین پوتین ها برای پرواز کافیست!
"شهید سید مرتضی آوینی"
واقعیت!
شخص گفت: "مشکلی نیست. شما مرا راه
بده، من خودم بقیه اش رو حل می کنم."
نگهبان گفت: "اما در نامه ی اعمال
شما دستور دیگری ثبت شده، شما بایستی ابتدا یک
روز در جهنم و سپس یک روز در بهشت زندگی
کنید. آنگاه خودتان بین بهشت و جهنم یکی را انتخاب کنید."
آن شخص گفت: "اشکالی نداره. من همین
الان تصمیمم را گرفته ام. می خواهم به بهشت بروم!"
نگهبان گفت: "می فهمم... به هر حال،
ما دستور داریم. ماموریم و معذور" و سپس او را
سوار آسانسور کرد و به پایین رفتند. پایین...
پایین... پایین... تا اینکه به جهنم
رسیدند.
وقتی در آسانسور باز شد، شخص با منظره ی
جالبی روبرو شد. زمین چمن بسیار
سرسبزی که وسط آن یک زمین بازی گلف
بود و در کنار آن یک ساختمان بسیار بزرگ و مجلل. در کنار
ساختمان هم بسیاری از دوستان قدیمی وی منتظر او بودند و برای
استقبال به سوی او دویدند.
آنها او را دوره کردند و با شادی و خنده
فراوان از خاطرات روزهای زندگی قبلی تعریف کردند. سپس برای بازی بسیار
مهیجی به زمین گلف رفتند و حسابی سرگرم شدند. همزمان با غروب آفتاب، همگی
به کافه کنار زمین گلف رفتند و شام بسیار مجللی از اردک و بره کباب شده و
نوشیدنی های گرانبها صرف کردند. شیطان هم در جمع آنها حاضر شد و همراه
با دختران زیبا رقص گرم و لذت بخشی داشتند.
به سناتور آنقدر خوش
گذشت که واقعاً نفهمید یک روز او چطور گذشت. رأس بیست و چهار ساعت، نگهبان
به دنبال او آمد و او را تا بهشت اسکورت کرد. در بهشت هم آن شخص با جمعی
از افراد خوش خلق و خونگرم آشنا شد، به کنسرت های موسیقی رفتند و دیدارهای
زیادی هم داشتند.
او آنقدر خوش گذرانده بود که واقعاً
نفهمید
روز دوم هم چگونه گذشت. بعد از
پایان روز دوم، نگهبان به دنبال او آمد و از او پرسید که آیا
تصمیمش را گرفته؟
آن شخص گفت: "خوب راستش من در این
مورد خیلی فکر کردم. حالا که فکر می کنم می بینم بین بهشت و جهنم، من جهنم را
ترجیح می دهم."
بدون هیچ کلامی، نگهبان او را سوار
آسانسور کرد و آن پایین تحویل شیطان داد. وقتی
وارد جهنم شدند، این بار او بیابانی خشک و
بی آب و علف را دید، پر از آتش و
سختی های فراوان. دوستانی که دیروز از او
استقبال کردند هم عبوس و خشک، در لباس های بسیار مندرس و کثیف بودند.
آن شخص با تعجب از شیطان پرسید: "انگار
آن روز من اینجا منظره ی دیگری دیدم؟ آن
سرسبزی ها کو؟ ما شام بسیار خوشمزه ای
خوردیم، زمین گلف؟..."
شیطان با خنده جواب داد: "آن روز،
روز تبلیغات بود... امروز دیگر تو *رای* داده ای!
ماشینم!
جلوی دانشگاه با دوستم به یه پرادو تکیه داده بودیم ، یه دختر اومد گفت میشه منم به ماشینتون تکیه بدم ؟
گفتم نه الآن میخوایم بریم
بعد دختره با ریموت در پرادو رو باز کرد سوار شد رفت :|